Oeverloos

Ook maakte hij als jochie soortgelijke dingen mee wanneer hij na schooltijd in de duinen ging liggen. Terwijl het zonnetje scheen en hij in een duinpannetje lag verdween Jan opnieuw. Hij dacht toen nog dat dergelijke ervaringen heel gewoon waren en dat iedereen die had. Pas veel later werd hem duidelijk dat dit niet zo is.

Toen hij jaren later bij Nisargadatta kwam, noemde deze hem – vanwege zijn ervaringen – ‘goddelijk getraumatiseerd’. Een mooie omschrijving want deze gebeurtenissen zijn de motor geweest achter zijn zoektocht naar dat wat hij als kind had ervaren.

Inmiddels spreekt Jan van den Oever al ruim 25 jaar onvermoeibaar en met grote passie over ‘dat waarover je in wezen niets kunt zeggen’, over non-dualiteit en de essentie van het bestaan. Ook benadrukt hij de totale beschikbaarheid die we in werkelijkheid zijn voor alles wat zich voordoet – vreugde en verdriet, succes en falen, en alles wat daartussen ligt. Hij spreekt zijn eigen waarheid, maar die waarheid kan altijd herkend worden als iets wat je zelf allang weet.

Jan houdt regelmatig bijeenkomsten in Leiden en geeft met enige regelmaat ook satsangweekenden en –weken.

‘Het is constant het verhaal van de eenvoud, het verhaal van een passievolle overgave waarin geen andere beweging meer gemaakt wordt. Dus het heeft niets te maken met welke achtergrond van jou dan ook, niets te maken met wat je gedaan hebt, welke ideologieën je nog bezit. Niets van dat alles. Het laat zien dat er geen gevangene was en dus is er ook geen bevrijding. Dat is de bevrijding in zich. Als het zo is dat ik vóór iedere interpretatie al aanwezig ben, dan is dat in alles mijn uitgangspunt. Ik ken geen andere staat.’