Ingang naar het Rijk der Goden

Leesfragment

Als de verbazingwekkende gebeurtenissen waar ik de afgelopen twee jaar bij betrokken ben geweest beperkt waren gebleven tot de buitengewone ontdekking in het Bucegigebergte (die ik in mijn vorige boek Zonsopgang boven Transsylvanië heb beschreven), zou ik waarschijnlijk geen goede reden hebben gehad om een nieuw boek te schrijven. Zelfs de Grote Expeditie die Cezar leidde door de raadselachtige en reusachtige ondergrondse tunnels, vertrekkend vanuit de Projectiezaal, zou niet voldoende aanleiding hebben gegeven om mij de belangrijkste elementen ervan te doen voorstellen. En wel om twee redenen, waarvan de eerste is dat het hier gaat om het grootste staatsgeheim van Roemenië.

Zoals ik al had verwacht, hield Cezar zich bij zijn terugkeer in het land aan zijn belofte om mij deelgenoot te maken van de belangrijkste gebeurtenissen en ontdekkingen van de expeditie. Hij vertelde dat hij met een elite-commando van 15 goedgetrainde militairen op pad was gegaan. De expeditie was ontegenzeglijk een van de meest gedurfde en meest fascinerende verkenningen geweest in de menselijke geschiedenis. Hoewel ik niet alles erover tot in detail weet, kan ik wel zeggen dat ik een duidelijk beeld ervan heb gekregen uit Cezars verhaal.

Ik ontmoette hem eind oktober (2004), een jaar nadat deze expeditie begon. Het politieke klimaat was intens in deze kritieke periode, zo net voor de verkiezingen. Als ik hem goed begrepen heb, heeft Cezars na zijn terugkeer vijf dagen lang verslag moeten doen voor een speciale Roemeens-Amerikaanse commissie. Mogelijk zijn bepaalde politieke factoren radicaal beïnvloed door hetgeen hij aan nieuwe bevindingen en bewijzen naar voren bracht. We hebben vernomen dat de leden van de commissie zo overweldigd waren door zijn verslag en het getoond bewijsmateriaal, dat zij urenlang niet in staat waren besluiten te nemen of de informatie op samenhangende wijze over te brengen aan de top van de staat. Hun hele waardesysteem werd volledig omvergeworpen en er was niets dat hun oude opvattingen kon ondersteunen. Misschien is men daarom tot de conclusie gekomen dat een radicale verandering van het systeem en van de occulte invloeden in het land noodzakelijk waren.

Het is verbazingwekkend hoe de opeenvolgende gebeurtenissen, die begon met de grote ontdekking in het Bucegigebergte en werd voortgezet met de expeditie door de ondergrondse tunnels, zowel het denken als het lot van sommige mensen nagenoeg compleet veranderde. Onder hen reken ik mezelf, aangezien ik me snel moest aanpassen aan grote veranderingen in mijn bestaan. De transformatie betrof in het bijzonder mijn innerlijke wezen.